pervenīrīpervenīre

Verba allata recencere

  • adicit idem Pompei ductu exploratum, in Bactros septem diebus ex India perveniri ad ⟨B⟩ac⟨t⟩rum flumen quod in Oxum influat, et ex eo per Caspium in Cyrum subvectos, et V n⟨on a⟩mplius dierum terreno itinere ad Phasim in Pontum Indicas posse devehi merces. —Naturalis historia Plinii [1]
  • Sub quibus perveniri ad sanitatem potest, cum eo tamen quod non ignoremus orto cancro saepe adfici stomachum, cui cum vesica quaedam consortio est; —De Medicina Celsi [2]

Vide etiam recencere

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus, cap. 19, [52] — perveniri
  2. 2.0 2.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, 27. p. [4] — perveniri