Pervenerit

pervēnerit ← pervenīre

Verba allata

• At in eo, quem scalpello curari oportebit, simul atque ad mediam tunicam vulnus in inguine factum pervenerit, duobus hamulis ea iuxta ipsas oras adprehendi debebit, cum deductis omnibus membranulis medicus eam liberet. —De Medicina Celsi

• quodve miraculum maius, herbam esse quae admoveat Aegyptum Italiae in tantum, ut Galerius a freto Siciliae Alexandriam septimo die pervenerit, Ba⟨l⟩billus sexto, ambo praefecti, aestate vero post XV a⟨nnos⟩ Valerius Marianus ex praetoriis senatoribus a Puteolis non⟨o⟩ die lenissumo flatu? —Naturalis historia Plinii

• Si vero os in vicino est, id quoque disci potest, iam necne eo fistula pervenerit; *** penetravit, quatenus nocuerit. —De Medicina Celsi

Vide etiam

• pervēnēre, pervēnerint, pervēnērunt, pervēnit
• pervenīre, pervenīrī, pervēnisse
• perveniant, perveniat, perveniātur, perveniet, pervenit, pervenītur, perveniunt
• perveniendī, perveniente
• perventum