Pervenerunt

pervēnērunt ← pervenīre

Verba allata

• Articulis vero qui sic dolent, ut super eos ex callo quaedam tubercula innata sint, numquam liberantur: quaeque eorum vitia vel in senectute coeperunt, vel ad senectutem ab adulescentia pervenerunt, ut aliquando leniri possunt, sic numquam ex toto finiuntur. —De Medicina Celsi

Vide etiam

• pervēnēre, pervēnerint, pervēnerit, pervēnit
• pervenīre, pervenīrī, pervēnisse
• perveniant, perveniat, perveniātur, perveniet, pervenit, pervenītur, perveniunt
• perveniendī, perveniente
• perventum