pervenīre, perveniō

Verba allata recencere

A recencere

  • adolescunt celeriter, X annis putantur ad summam magnitudinem pervenire. vivunt et tricenis, quod cognitum praecisa cauda in experimentum. —Naturalis historia Plinii [1]

C recencere

  • certumque est id malum per excrementa ad canes etiam pervenire similiterque torqueri eos. —Naturalis historia Plinii [2]
  • credit I⟨u⟩ba pervenire intellectum ad eos precum; ⟨in⟩ captivam certe Gaetuliae reducem audivit multorum in silvis impetum ⟨es⟩se mitigatum adloquio ausae dicere, se feminam, profugam, infirmam, supplicem animalis omnium generosissimi ceterisque imperitantis, indignam eius gloria praedam. —Naturalis historia Plinii [3]
  • cychramus perseverantior festinat etiam pervenire ad expetitas sibi terras. —Naturalis historia Plinii [4]

I recencere

  • in pretio quidem prodigio simile est, a denaris singulis ad Ж CCC pervenire libras, folium autem ipsum in libras Ж LX. —Naturalis historia Plinii [5]
  • itaque cum in partem ipsam eius incidere margines alterutro latere, tum et stellae ad longissima sua intervalla pervenire intelleguntur. —Naturalis historia Plinii [6]
  • itaque per hiemes caeli rigorem probamus, non soli. nec infirmissimae arbores gelu periclitantur, sed maximae, vexatisque ita cacumina prima inarescunt, quoniam praestrictus non potuit eo pervenire umor. —Naturalis historia Plinii [7]

N recencere

  • nec non apud nos quoque Coum vinum ex Italico faciendi rationem Cato demonstravit, super cetera in sole quadriennio maturandum praecipiens. Rhodium Coo simile est, Phorineum salsius Coo. omnia transmarina septem annis ad vetustatem mediam pervenire existimantur. —Naturalis historia Plinii [8]
  • non aliud hoc esse quam fel serpentium et inde venas sub spina ad os pervenire diligentissimi auctores scribunt; quidam unum esse eum et, quia sit aduncus, resupinari, cum momorderit; aliqui tum decidere eum rursusque recrescere facilem decussu, et sine eo esse quas tractari cernamus. —Naturalis historia Plinii [9]

S recencere

  • Si vero ab uno ore plures sinus erunt, recta fistula scalpello erit incidenda; ab eo ceterae, quae iam patebunt, lino excipiendae. Si intus aliqua procedet, quo ferrum tuto pervenire non poterit, collyrium demittendum erit. —De Medicina Celsi [10]

V recencere

  • Verum ut illud in plerisque morbis utilius est, sic multa admodum corporibus nostris incidere consuerunt, quae sine medicamentis ad sanitatem pervenire non possunt. —De Medicina Celsi [11]

Vide etiam recencere

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber nonus, cap. 7, [22] — pervenire
  2. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXI, cap. 44, [76] — pervenire
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 19, [48] — pervenire
  4. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 33, [68] — pervenire
  5. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XII, cap. 59, [129] — pervenire
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 14, [73] — pervenire
  7. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XVII, cap. 37, [217] — pervenire
  8. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XIV, cap. 10, [79] — pervenire
  9. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XI, cap. 62, [163] — pervenire
  10. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber septimus, 4. p. [4d] — pervenire
  11. 11.0 11.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quintus, praefatio. p. [2] — pervenire