mūstēla

Verba allata

C

  • Cetera eadem, quae in aliis generibus pullorum servanda sunt, ne coluber, ne vipera, felesque, aut etiam mustela possit aspirare: quae fere pernicies ad internecionem prosternunt teneros. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [1]

H

  • Hoc ne locutus sine mercede existimer,
Fabellam adiciam de mustela et muribus.
Mustela cum annis et senecta debilis
Mures veloces non valeret assequi,
Involvit se farina et obscuro loco
Abiecit neglegenter. Mus escam putans
Assiluit et compressus occubuit neci.
Alter similiter, deinde perit et tertius.
Aliquot secutis venit et retorridus,
Qui saepe laqueos et muscipula effugerat;
Proculque insidias cernens hostis callidi:
«Sic valeas» inquit «ut farina es, quae iaces!» —Fabulae Phaedri [2]

I

  • Iocinerum doloribus medetur mustela silvestris in cibo sumpta vel iocinera eius, item viverra porcelli modo inassata, suspiriosis multipeda, ut ter septane in Attico melle diluantur et per harundinem bibantur; omne enim vas nigrescit contactu. quidam torrent sextarium in patina, donec candidae fiunt, tunc melle miscent [alii centipedam vocant] et ex aqua calida dari iubent in cibo. —Naturalis historia Plinii [3]

M

  • Mustela ab homine prensa cum instantem necem
Effugere vellet: Parce, quaeso inquit mihi,
Quae tibi molestis muribus purgo domum.
Respondit ille: Faceres si causa mea,
Gratum esset et dedissem veniam supplici. —Fabulae Phaedri [4]

Q

  • Quod ad repugnantiam rerum attinet, quam Graeci antipathian vocant, nihil est usquam venenatius quam in mari pastinaca, utpote cum radio eius arbores necari dixerimus. hanc tamen persequitur galeos, idem et alios quidem pisces, sed pastinacas praecipue, sicut in terra mustela serpentes — tanta est aviditas ipsius veneni —, percussis vero ab ea medentur et hic quidem, sed et mullus ac laser, —Naturalis historia Plinii [5]

S

  • Sed et mustela tam bonas et fortes herbas semper comedit quod ei vix ulla infirmitas accedere potest. Caro autem eius ad comedendum homini non valet, quia in stomacho eius minus fortis esset. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [6]
  • simili modo contra venena omnia ciconiarum ventriculus valet, coagulum pecoris, ius ex carne arietum, privatim adversus cantharidas, item lac ovium calidum praeterque iis, qui buprestim aut aconitum biberint, columbarum silvestrium fimum privatim contra argenti vivi potum, contra toxica mustela vulgaris inveterata drachmis binis pota. —Naturalis historia Plinii [7]

V

  • Veneficiis ex mustela silvestri factis contrarium est ius gallinacei veteris large haustum; peculiariter contra aconita addi parum salis oportet. gallinarum fimum, dumtaxat candidum, in hysopo decoctum aut mulso contra venena fungorum boletorumque, item inflationes ac strangulationes, quod miremur, cum, si aliud animal gustaverit id fimum, torminibus et inflationibus adficiatur. —Naturalis historia Plinii [8]

Vide etiam

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber VIII. Caput XIV. [9]  — mustela
  2. Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, II. Poeta. Versus 9 — mustela
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber XXX, cap. xvi, [47] — mustela
  4. 4.0 4.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber primus, XXII. Mustela et homo. Versus 1 — mustela
  5. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber XXXII, cap. xii, [25] — mustela
  6. 6.0 6.1 Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber septimus. Cap. XXXVIII. - De wisela.  — mustela
  7. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber XXIX, cap. xxxiii, [105] — mustela
  8. 8.0 8.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber XXIX, cap. xxxiii, [103] — mustela