Fugituro

fugitūrō ← fugitūrus ← fugere

Verba allata

• conciliatorem nosse ad hoc prodest, ne capiatur, fugituro in reliquum grege. ferunt discordem socium duci insidiatum pulchre noto cepisse malefica voluntate; agnitum in macello socio, cuius iniuria erat, et damni formulam editam condemnatumque addit Mucianus aestimata lite. —Naturalis historia Plinii

Vide etiam

• fugere, fugeret, fūgerint, fūgerit, fugiat, fugiant
• fugiendum, fugiēns, fugient, fugientem, fugientēs
• fūgisse, fugit, fugiunt