acetabuli mensura sucus e vino bibitur, et folia trita vel commanducata inponuntur cum melle ac sale vel cum aceto et pice decocta. suco perunctos, etiam habentes negant feriri ab his maleficis, serpentesque, si uratur ruta, nidorem fugere. —Naturalis historiaPlinii[1]
Circae filio ortos ferunt et ideo inesse iis vim naturalem eam. et tamen omnibus hominibus contra serpentes inest venenum: ferunt ictas saliva ut ferventis aquae contactu fugere; quod si in fauces penetraverit, etiam mori, idque maxime humani ieiuni oris. —Naturalis historiaPlinii[2]
experti prodimus, si fronde ea circumcluda⟨n⟩tur ignis et serpens, in ignes potius quam in fraxinum fugere serpentem. —Naturalis historiaPlinii[3]
hanc alii petraeam vocant, inimicissimam vino, quam praecipue vitis fugiat aut, si non possit fugere, moriatur. —Naturalis historiaPlinii[4]
librat araneus se filo in caput serpentis porrectae sub umbra arboris suae tantaque vi morsu cerebrum adprehendit, ut stridens subinde et vertigine rotata ne filum quidem pendentis rumpere, adeo non fugere queat. nec finis ante mortem est. —Naturalis historiaPlinii[5]
olfactatrix enim intellegitur et tingui odore mirum in modum, ideo, cum iuxta sit, averti et recedere saporemque inimicum fugere. —Naturalis historiaPlinii[6]
quidam oculis spectandoque ova foveri ab ⟨i⟩is putant, feminas coitum fugere, donec mas festucam aliquam inponat aversae. —Naturalis historiaPlinii[7]
