cunīculōrumcunīculus

Verba allata

C

  • causa evidens, cuniculorum spiritu madido sic adiuvante molientes, ut adiuvant aquae. adulteratur Siculo, quem Cocanicum appellavimus, nec non et Cyprio mire simili. —Naturalis historia Plinii [1]

M

  • Murium iocusculis fibrae ad numerum lunae in mense congruere dicuntur totidemque inveniri, quotum lumen eius sit, praeterea bruma increscere. cuniculorum exta in Baetica gemina saepe reperiuntur. —Naturalis historia Plinii [2]

N

  • Nihil est istis, quamdiu mersa et involuta caeno suo iacent, foedius, nihil obscurius, quidni? Quae per longissimorum cuniculorum tenebras extrahuntur. Nihil est illis, dum fiunt et a faece sua separantur, informius. Denique ipsos opifices intuere, per quorum manus sterile terrae genus et infernum perpurgatur; videbis quanta fuligine oblinantur. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3]

Vide etiam

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber 31, cap. 39, [79] — cuniculorum
  2. 2.0 2.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undecimus, cap. 76, [196] — cuniculorum
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 15. 94, versus 58 — cuniculorum