cunīculīcunīculus

Verba allata

C

  • Casta licet, obsidebitur, oppugnabitur: quis animus muliebribus corruptoribus tot resistet? Admoventur muris scale blanditiarum machineque munerum et latentes sub terra fraudum cuniculi. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [1]
  • Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo
vel anseris medullula vel imula oricilla
vel pene languido senis situque araneoso,
idemque, Thalle, turbida rapacior procella,
cum †diva mulierarios ostendit† oscitantes:
remitte pallium mihi meum, quod involasti,
sudariumque Saetabum catagraphosque Thynos,
inepte, quae palam soles habere tamquam avita. —Carmina Catulli [2]
  • Cuius ubi ad tantam altitudinem quantae esse solum infimum cuniculi poterat pervenerunt, silentio facto pluribus locis aure admota sonitum fodientium captabant. —Ab urbe condita Titi Livii [3]
  • Cuniculi dicti ab eo, quod sub terra cuniculos ipsi facere solent, ubi lateant in agris. Horum omnium tria genera, si possis, in leporario habere oportet. Duo quidem utique te habere puto, quod in Hispania annis ita fuisti multis, ut inde te cuniculos persecutos credam. —De agricultura Varronis [4]
  • Cuniculi genus agrestium animalium dicti quasi caniculi, eo quod canum indagine capiantur vel excludantur ab speluncis. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [5]

I

  • in Ithaca lepores inlati moriuntur extremis quidem in litoribus, in Ebuso cuniculi, scatentibus iuxta Hispania Baliaribusque. —Naturalis historia Plinii [6]

P

  • praecedit vero comitaturque terribilis sonus, alias murmuri similis, alias mugitibus aut clamori humano armorumve pulsantium fragori, pro qualitate materiae excipientis formaque vel cavernarum vel cuniculi, per quem meet, exilius grassante in angusto, eodem rauco in recurvis, resultante in duris, fervente in umidis, fluctuante in stagnantibus, furente contra solida. —Naturalis historia Plinii [7]

Q

  • quot manus atteruntur, ut unus niteat articulus! si ulli essent inferi, iam profecto illos avaritiae atque luxuriae cuniculi refodissent. et miramur, si eadem ad noxam genuit aliqua! —Naturalis historia Plinii [8]

V

  • Veluti siquis ab innumeris hostibus circumclusus, cui nullus pateat egressus, nulla sit misericordie spes nullumque solatium, sed infesta omnia, erecte machine, defossi sub terram cuniculi: tremuntque iam turres, stant scale propugnaculis admote, herent menibus vinee et ignis tabulata percurrit. —Secretum Petrarcae [9]

Vide etiam

Fontes

  1. 1.0 1.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber I. 72: De insigni natorum forma — cuniculi
  2. 2.0 2.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 25. ad Thallum, versus 1 — cuniculi (Bibliotheca Augustana)
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXVIII, caput 7, 8 — cuniculi
  4. 4.0 4.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Liber tertius, VII. — cuniculi
  5. 5.0 5.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Universitas Turicensis):  Liber XII. De animalibus. Caput I. [24] — cuniculi
  6. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 83, [226] — cuniculi
  7. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 82, [193] — cuniculi
  8. 8.0 8.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 63, [158] — cuniculi
  9. Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Secretum. (Universitas Turicensis): Liber II. — cuniculi