Consumptus

cōnsūmptus ← cōnsūmere

Verba allata

• Antipater Sidonius poeta omnibus annis uno die tantum natali corripiebatur febre et eo consumptus est satis longa senecta. —Naturalis historia Plinii

• canis Iasone Lycio interfecto cibum capere noluit inediaque consumptus est. —Naturalis historia Plinii

• Phthiriasi Sulla dictator consumptus est, nascunturque in sanguine ipso hominis animalia exesura corpus. —Naturalis historia Plinii

• Si hoc parum in condylomate proficit, adhiberi possunt etiam vehementer adurentia. Ubi consumptus est tumor, ad medicamenta lenia transeundum est. —De Medicina Celsi

Vide etiam

• cōnsūmantur, cōnsūmat, cōnsūmātur
• cōnsūmendīs, cōnsūmente, cōnsūmere, cōnsūmeret, cōnsūmerētur
• cōnsūmī, cōnsūmit, cōnsūmitur
• cōnsūmpserit
• cōnsūmptīs, cōnsūmptō, cōnsūmptum, cōnsūmptūram
• cōnsūmunt, cōnsūmuntur