Consumptum

cōnsūmptum ← cōnsūmptus ← cōnsūmere

Verba allata

• radicem eius magni ponderis vidimus in Palatii templo, quod fecerat Divo Augusto coniunx Augusta, aureae paterae inpositam, ex qua guttae editae annis omnibus in grana durabantur, donec id delubrum incendio consumptum est. —Naturalis historia Plinii

Vide etiam

• cōnsūmantur, cōnsūmat, cōnsūmātur
• cōnsūmendīs, cōnsūmente, cōnsūmere, cōnsūmeret, cōnsūmerētur
• cōnsūmī, cōnsūmit, cōnsūmitur
• cōnsūmpserit
• cōnsūmptīs, cōnsūmptō, cōnsūmptūram, cōnsūmptus
• cōnsūmunt, cōnsūmuntur