Consumeret

cōnsūmeret ← cōnsūmere

Verba allata

• quin et venena nostri miseritam instituisse credi potest, ne in taedio vitae fames, mors terrae meritis alienissima, lenta nos consumeret tabe, ne lacerum corpus abrupta dispergerent, ne laquei torqueret poena praepostera incluso spiritu, cui quaereretur exitus, ne in profundo quaesita morte sepultura pabulo fieret, ne ferri cruciatus scinderet corpus. —Naturalis historia Plinii

Vide etiam

• cōnsūmantur, cōnsūmat, cōnsūmātur
• cōnsūmendīs, cōnsūmente, cōnsūmere, cōnsūmerētur
• cōnsūmī, cōnsūmit, cōnsūmitur
• cōnsūmpserit
• cōnsūmptīs, cōnsūmptō, cōnsūmptum, cōnsūmptūram, cōnsūmptus
• cōnsūmunt, cōnsūmuntur