Puellis

puellīs ← puella

Verba allata

A

• Ad hanc honestissimam contentionem beneficiis beneficia vincendi sic nos adhortatur Chrysippus, ut dicat verendum esse, ne, quia Charites Iovis filiae sunt, parum se grate gerere sacrilegium sit et tam bellis puellis fiat iniuria! —De beneficiis Senecae

• Aestus erat, mediamque dies exegerat horam;

adposui medio membra levanda toro.

pars adaperta fuit, pars altera clausa fenestrae;

quale fere silvae lumen habere solent,

qualia sublucent fugiente crepuscula Phoebo,

aut ubi nox abiit, nec tamen orta dies.

illa verecundis lux est praebenda puellis,

qua timidus latebras speret habere pudor. —Amores Ovidii Nasonis

• Aversis auribus animisque cum conclamassent ne tempus tereretur ferrum quosdam expedientes cernebat; tum omissis pro se precibus, puellis ut saltem parcerent orare institit, a qua aetate etiam hostes iratos abstinere; ne tyrannos ulciscendo quae odissent scelera ipsi imitarentur. —Ab urbe condita Titi Livii

D

• De nostro, facunde, tibi, Iuvenalis, agello

Saturnalicias mittimus, ecce, nuces.

Cetera lascivis donavit poma puellis

Mentula custodis luxuriosa dei. —Epigrammata M. Valerii Martialis

E

• Etrusci nisi thermulis lavaris,

Inlotus morieris, Oppiane.

Nullae sic tibi blandientur undae,

Nec fontes Aponi rudes puellis,

Non mollis Sinuessa fervidique

Fluctus Passeris aut superbus Anxur,

Non Phoebi vada principesque Baiae. —Epigrammata M. Valerii Martialis

F

• Formam optat modico pueris, maiore puellis

murmure, cum Veneris fanum videt, anxia mater

usque ad delicias votorum. ‹cur tamen› inquit

‹corripias? pulchra gaudet Latona Diana.› —Saturae D. Iuni Iuvenalis

G

• Gellius est tenuis: quid ni? cui tam bona mater

tamque valens vivat tamque venusta soror

tamque bonus patruus tamque omnia plena puellis

cognatis, quare is desinat esse macer?

qui ut nihil attingat, nisi quod fas tangere non est,

quantumvis quare sit macer invenies. —Carmina Catulli

H

• Hic quadam die venatum ivit ut prius facere solebat, et viri et feminae ac puellae eum comitabantur. Puellae autem separatae ab aliis hominibus ibant, et interim floribus ludebant. Unicornus vero, puellis visis, saltus suos contraxit, et paulatim ivit, ac deinde super posteriores pedes suos a longe ab eis sedit et ipsas diligenter inspexit. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis

I

• Inter notissimos morbos est etiam is, qui comitialis vel maior nominatur. Homo subito concidit, ex ore spumae moventur, deinde interposito tempore ad se redit, et per se ipse consurgit. Id genus saepius viros quam feminas occupat. Ac solet quidem etiam longum esse usque mortis diem et vitae non periculosum: interdum tamen cum recens est, hominem consumit. Et saepe eum, si remedia non sustulerunt, in pueris veneris, in puellis menstruorum initium tollit. —De Medicina Celsi

• Issa est passere nequior Catulli,

Issa est purior osculo columbae,

Issa est blandior omnibus puellis,

Issa est carior Indicis lapillis,

Issa est deliciae catella Publi.

Hanc tu, si queritur, loqui putabis;

Sentit tristitiamque gaudiumque. —Epigrammata M. Valerii Martialis

L

• Lecticae, sive plutei lecti. De quo Rutilius Rufus de vita sua: «Primum», inquit, «contra consuetudinem imperatorum ipse pro lectis lecticis utebatur». Sponda autem exterior pars lecti, pluteus interior. Geniales lecti proprie sunt qui sternuntur puellis nubentibus; dicti autem a generandis liberis. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis

M

• multi illum pueri, multae optavere puellae;

idem cum tenui carptus defloruit ungui,

nulli illum pueri, nullae optavere puellae:

sic virgo, dum intacta manet, dum cara suis est;

cum castum amisit polluto corpore florem,

nec pueris iocunda manet, nec cara puellis. —Carmina Catulli

N

• Nunc, fili mi, primam mulierem et puellas eius attende; sed mulierem rugosam omni studio fuge, mulierem autem mercatricem ad te collige. Prima enim mulier charitas est cum puellis, videlicet benevolentia et largitate. Sed mulier rugosa, rubeam et nigram faciem habens, amor saecularis est, quo turpi studio lascivi homines ad invicem se complicant. —Epistolae Hildegardis

O

• omnis enim repentina mutatio etiam in melius facta in novitatis causa corpora contristat. quapropter hiis erit utendum que initio exorte purgationis in puellis ordinavimus adhibenda. valent enim ea recedens officium aliquantum retinere, que ante valuerunt provocare. —Gynaeciorum Sorani e graeco versorum et retractatorum quae exstant Caelii Aureliani

P

• Petti, nihil me sicut antea iuvat

scribere versiculos amore percussum gravi,

amore, qui me praeter omnis expetit

mollibus in pueris aut in puellis urere.

hic tertius December, ex quo destiti

Inachia furere, silvis honorem decutit. —Epodon liber Q. Horatii Flacci

Q

• Quod ab se cuiquam periculum, a sola ac prope vidua et puellis in orbitate degentibus esse? At enim periculi quidem nihil ab se timeri, invisam tamen stirpem regiam esse. —Ab urbe condita Titi Livii

R

• ‘Ride si sapis, o puella, ride’

Paelignus, puto, dixerat poeta.

Sed non dixerat omnibus puellis.

Verum ut dixerit omnibus puellis,

Non dixit tibi: tu puella non es,

Et tres sunt tibi, Maximina, dentes,

Sed plane piceique buxeique. —Epigrammata M. Valerii Martialis

S

• Sit aliquis usque eo Graecis emancipatus, ut haec dicat necessaria; nemo tamen erit, qui etiam illud ad rem iudicet pertinere, quae nomina illis Hesiodus imposuerit. Aglaien maximam natu appellavit, mediam Euphrosynen, tertiam Thaliam. Horum nominum interpretationem, prout cuique visum est, deflectit et ad rationem aliquam conatur perducere, cum Hesiodus puellis suis, quod voluit, nomen imposuerit. —De beneficiis Senecae

Vide etiam

• puella, puellae, puellam, puellārum, puellās