Praedicunt

praedīcunt ← praedīcere

Verba allata

• Et quidam et montium sonitus nemorumque mugitus praedicunt et sine aura, quae sentiatur, folia ludentia, lanugo populi aut spinae volitans aquisque plumae innatantes, atque etiam in campanis venturam tempestatem praecedens suus fragor. —Naturalis historia Plinii

Vide etiam

• praedīcere, praedīcī
• praedīcant, praedīcat, praedīcātur
• praedicendam
• praedīcet, praedīcit
• praedicta, praedictae, praedictam, praedictās, praedictārum, praedictīs, praedictō, praedictōrum, praedictōs, praedictum, praedictus
• praedictiō, praedictiōnēs