perventiōpervenīre

Verba allata

recencere
  • Haec ibi erit plena et sempiterna sapientia, eademque veraciter vita iam beata: perventio quippe est ad aeternum ac summum bonum, cui adhaerere in aeternum est finis nostri boni. —Epistolae Augustini [1]
  • Tanquam si quispiam pede vitiato, ad aliquod bonum etiam claudicando perveniat, nec propter claudicationis malum mala est illa perventio, nec propter illius perventionis bonum bona est claudicatio: ita nec propter libidinis malum nuptias condemnare, nec propter nuptiarum bonum libidinem laudare debemus. —De nuptiis et concupiscentia Augustini [2]

Vide etiam

recencere

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Epistolae (Universitas Turicensis). Liber CLV. Caput III, p. [12] — perventio
  2. Aurelius Augustinus Hipponensis, De nuptiis et concupiscentia (Universitas Turicensis). Liber primus. Caput VII, p. [8] — perventio