trānsīssettrānsīre

Verba allata

recencere
  • est et L. Fulvius inter insignia exempla, Tusculanorum rebellantium consul, eodemque honore, cum transisset, exornatus confestim a populo Romano, qui solus eodem anno, qu⟨o⟩ fuerat hostis, Romae triumphavit ex iis quorum consul fuerat. —Naturalis historia Plinii [1]
  • tum pronuntiatum eius fore principatum qui transisset, ausumque Patroclum ob id phaleris argenteis, quo maxime gauden⟨t⟩, et reliquo omni primatu donavit. —Naturalis historia Plinii [2]
  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 44, [136] — transisset
  2. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 57, [206] — transisset