retulisseretulī / rettulīreferre

Verba allata recencere

  • Celebris apud Seston urbem aquilae gloria es⟨t⟩: educ⟨a⟩tam a virgine retulisse gratiam aves primo, mox deinde venatus adgerentem, defuncta postremo in rogum accensum eius iniecisse sese et simul conflagrasse. —Naturalis historia Plinii [1]
  • degressus tandem evellit praebenti et qua maxime opus esset adcommodanti. traduntque, quamdiu navis ea in litore steterit, retulisse gratiam venatus adgerendo. —Naturalis historia Plinii [2]

Fontes recencere

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 6, [18] — retulisse
  2. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 21, [58] — retulisse