Fortuna

Verba allata

• Ars manet, ars durat, fortuna recedere curat. (Loci comm., 12.)
• Audaces fortuna iuvat - (vide: Audentis fortuna iuvat)

• Audentis fortuna iuvat, piger ipse sibi obstat.

Lucius Annaeus Seneca

• Diligitur nemo, nisi cui fortuna secunda est. Ovidius

• Faber est suae quisque fortunae.

• Faveat Fortuna. Devisa

• Fortes fortuna adiuvat.

Terentius, Phormio, 203.

• Fortibus viris fortuna data est. Ennius

• Fortuna belli artem victos quoque docet. Quintus Curtius Rufus

• Fortuna caeca est. Cicero

• Fortuna favet fatuis.

• Fortuna favet fortibus.

• Fortuna fortes metuit, ignavos premit. Seneca

• Fortuna in homine plus, quam consilium valet. Syrus

• Fortuna in omni re dominantur. Gaius Sallustius Crispus

• Fortuna miserrima tuta est. Ovidius

• Fortuna multis dat nimis,satis nulli. Marcus Valerius Martialis

• Fortuna nimium quem fovet, stultum facit. Syrus

• Fortuna non mutat genus. Horatius

• Fortuna obesse nulli contenta est semel. Syrus

• Fortuna opes auferre, non animum potest. Seneca

• Fortuna variabilis(mutabilis),Deus mirabilis.

• Fortuna vitrea est, tum cum splendet frangitur. Syrus

• Fortunae caetera mando.

Ovidius Naso, Metamorphoses, 2, 140.

• Fortunae filius.

Quintus Horatius Flaccus, Satirae 2, 6, 49.

• Fortunam citius reperias, quam retineas. Syrus

• Fortunate senex. Vergilius

• Fortuna magna magma domino est servitus.

• Fortuna mea in bello campo.

• Fortuna sequatur.

• Fortuna velut luna statu variabilis, semper crescis aut decrescis. Carmina Burana

• Gutta fortunae prae dolio sapientiae.

• Haud est virile terga fortunae dare. Seneca

• In maxima fortuna minima licentia. Gaius Sallustius Crispus

• In omni adversitate fortunae infelicissimum genus est infortunii fuisse felicem. Anicius Manlius Torquatus Severinus Boethius

• In rebus bellicis maxime dominantur Fortuna. Sententia

• Inveni portum. Spes et fortuna, valete. Epitaphius