Errantibus

errantibus ← errāns ← errāre

Verba allata

• sparguntur aliquando et errantibus stellis ceterisque crines. sed cometes numquam in occasura parte caeli est, terrificum magna ex parte sidus atque non leviter piatum, ut civili motu Octavio consule iterumque Pompei et Caesaris bello, in nostro vero aevo circa veneficium, quo Claudius Caesar imperium reliquit Domitio Neroni, ac deinde principatu eius adsiduum prope ac saevum. —Naturalis historia Plinii

Vide etiam

• errandō
• errantia, errantium
• errāre
• errāsse
• errat, errent
• errātum
• errāvēre, errāverunt
• errāvit