Ego haec breviter demonstrasse contentus, ita posui ut locos ipsos et genera quam possem apertissime ostenderem: quidam executi sunt verbosius, quibus placuit, proposita locorum communium materia, quo quaeque res modo dici posset ostendere; sed mihi supervacuum videbatur. —Institutio oratoriaQuintiliani[1]
Q
Quod demonstrasse dicitur casus cuiusdam pueri, qui cum ab hac ictus esset et partim ob ipsum volnus partim ob inmodicos aestus siti premeretur ac locis siccis alium umorem non reperiret, acetum, quod forte secum habebat, ebibit et liberatus est, credo, quoniam id, quamvis refrigerandi vim habet, tamen habet etiam dissupandi; quo fit, ut terra respersa eo spumet. —De MedicinaCelsi[2]
T
Tuus enim testis hoc dixit, metu perterritis nostris advocatis locum se qua effugerent demonstrasse. Qui non modo ut fugerent sed etiam ipsius fugae tutam viam quaesiverunt, his vis adhibita non videbitur? Quid igitur fugiebant? —Pro A. Caecina oratioCiceronis[3]
U
Utile utrumque, et ideo neutrum ab altero separo; sed si facere tantum alterum necesse sit, plus proderit demonstrasse rectam protinus viam quam revocare ab errore iam lapsos: primum quia emendationem auribus modo accipiunt, divisionem vero ad cogitationem etiam et stilum perferunt; deinde quod libentius praecipientem audiunt quam reprehendentem. —Institutio oratoriaQuintiliani[4]
↑Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber quintus, 12. Quem ad modum argumentis utendum sit. p. 15 — demonstrasse