Confugiunt

cōnfugiunt ← cōnfugere

Verba allata

• Cervis quoque est sua malignitas, quamquam placidissimo animalium. urgente vi canum ultro confugiunt ad hominem et in pariendo semitas minus cavent humanis vestigiis tritas quam secreta ac feris opportuna. —Naturalis historia Plinii

Vide etiam

• cōnfugere